Türkiye, yıllardır farklı boyutlarda terörle mücadele eden bir ülke. Terör dendiğinde ilk akla gelen genellikle PKK gibi silahlı ve örgütlü yapılar oluyor. Ancak terör sadece bir örgütün silahlı eylemlerinden ibaret değildir. Bugün Türkiye’nin karşı karşıya olduğu en büyük tehditlerden biri de; toplumun temeline kadar sirayet eden cehalet ve madde bağımlılığıdır. Bu sorunlar, en az silahlı terör kadar yıkıcı ve tehdit edicidir.

Cehalet: Sessiz Bir Terör

Cehalet, yalnızca eğitimsizlik değil; sorgulamayan, öğrenmeyen ve gelişmeyen bir toplum yapısının temel sebebidir. Cehaletle yoğrulan bir toplum, kolay yönlendirilen, ayrımcılığa açık, kutuplaşmaya meyilli hale gelir. Terör örgütleri de tam bu noktada devreye girer. Eğitimsiz ve sorgulama yetisini kaybetmiş bireyleri kolayca saflarına katabilir. Bu yüzden cehaletle mücadele, silahlı terörle mücadele kadar önemlidir. Eğitimin yaygınlaştırılması, nitelikli hale getirilmesi ve bireylerin erken yaşlardan itibaren sorgulayıcı düşünceyle yetiştirilmesi, bu sorunun çözümünde kilit rol oynar.

Madde Bağımlılığı: Toplumun İçindeki Bomba

Madde bağımlılığı da günümüzde bir terör biçimidir. Uyuşturucuya bulaşan her birey, yalnızca kendini değil, ailesini, çevresini ve toplumu tehdit eder. Çünkü madde bağımlısı bir genç, sağlıklı düşünme yetisini kaybeder, suça meyilli hale gelir ve kolay yönlendirilebilir bir hale gelir. Bu açıdan bakıldığında, her madde bağımlısı potansiyel bir “canlı bomba”ya dönüşebilir. Uyuşturucu sadece sağlık değil, aynı zamanda güvenlik sorunudur.

Terörle Mücadelede Yeni Yaklaşımlar

Türkiye’de terörle mücadele sadece silahla değil, eğitimle, sosyal politikalarla ve bağımlılıkla mücadele ile birlikte yürütülmelidir. Gençlere umut veren, onları sokaklardan uzak tutan projeler geliştirilmelidir. Madde bağımlılığı ile mücadele eden merkezler artırılmalı, aileler bilinçlendirilmeli ve eğitim sistemi bu sorunlara karşı daha aktif bir rol üstlenmelidir.

Sonuç: Gerçek Terörle Yüzleşmek

PKK gibi örgütlerle mücadele elbette önemlidir. Ancak bu mücadele, yalnızca dağlarda değil, okullarda, mahallelerde, evlerde de verilmelidir. Cehaletle, uyuşturucuyla ve toplumun içinde yeşeren sosyal adaletsizlikle mücadele edilmeden “terörsüz bir Türkiye” hayal olmaktan öteye gidemez. Her bireyin bu mücadelenin bir parçası olması, geleceğimiz açısından zorunluluktur.

Unutulmamalı ki: Her cehalet bir potansiyel terördür. Her bağımlı genç, bir toplum yarasıdır. Terörsüz bir Türkiye, ancak bütünsel bir mücadeleyle mümkündür.